Dyrektywa 94/11/EC („Dyrektywa w sprawie etykietowania komponentów obuwia”) określa wymogi dotyczące sprzedaży materiałów używanych w głównych komponentach obuwia przeznaczonego do sprzedaży klientom w UE. Określa ona zasady etykietowania obuwia, w tym treść i formę etykiety oraz odpowiedzialność za etykietowanie.
Jeśli sprzedajesz obuwie objęte Dyrektywą w sprawie etykietowania komponentów obuwia, musisz upewnić się, że spełnia ono jej wymogi. Należy również wziąć pod uwagę obowiązki wynikające z rozporządzenia REACH, a jeśli obuwie jest przeznaczone do noszenia w celu ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa — Rozporządzenie w sprawie środków ochrony indywidualnej.
Więcej informacji można uzyskać pod następującym adresem: Rozporządzenie REACH i Rozporządzenia w sprawie środków ochrony indywidualnej
Twoim obowiązkiem jest przestrzeganie Dyrektywy w sprawie etykietowania komponentów obuwia. Musisz również przestrzegać wszelkich obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych w państwach członkowskich, które wdrażają dyrektywę w sprawie etykietowania komponentów obuwia. Jest to ogólne zalecenie i nie należy go traktować jako alternatywy dla porady prawnej. Zachęcamy do skonsultowania się z doradcą prawnym w sprawie wszelkich wątpliwości dotyczących przepisów ustawowych i wykonawczych związanych z obuwiem, które sprzedajesz.
Dyrektywa w sprawie etykietowania komponentów obuwia ma zastosowanie do obuwia, co obejmuje wszystkie artykuły z nałożonymi podeszwami, przeznaczone do ochrony lub zakrywania stopy, łącznie z górną częścią, podszewką i skarpetą oraz podeszwą zewnętrzną. Załącznik II ustala, że „obuwie może obejmować sandały z cholewkami składające się po prostu z regulowanych sznurówek lub wstążek, jak i buty za kolano, których cholewki pokrywają nogę i udo”. Przykłady obuwia obejmują zatem: obuwie płaskie lub na wysokim obcasie przeznaczone do zwykłego noszenia wewnątrz lub na zewnątrz, obuwie ortopedyczne, obuwie jednorazowe (w którym zastosowano podeszwy, zazwyczaj przeznaczone do jednorazowego stosowania), buty do kostki, półbuty, buty do kolan i buty do ud.
Istnieją pewne wyjątki, w tym obuwie używane, niektóre obuwie ochronne i obuwie dla zabawek.
Etykietowanie obuwia musi dostarczać klientowi informacje na temat trzech głównych części obuwia: cholewki, podszewki i skarpety oraz podeszwy zewnętrznej. Robi się to przy użyciu piktogramów lub pisemnych oznaczeń w językach urzędowych państwa członkowskiego, w którym produkt jest udostępniany do sprzedaży lub dostawy.
Odpowiednie materiały (skóra, skóra powlekana, tekstylia, inne materiały) muszą być również wskazane przy użyciu piktogramów lub pisemnych oznaczeń w językach urzędowych państwa członkowskiego, w którym produkt jest udostępniany do sprzedaży lub dostawy.
Powyższe wymogi dotyczące etykietowania mają zastosowanie do materiału, który stanowi co najmniej 80% powierzchni cholewki oraz podszewki i skarpety obuwia, oraz co najmniej 80% objętości podeszwy zewnętrznej. Jeżeli żaden materiał nie odpowiada co najmniej 80%, należy podać informacje na temat dwóch głównych materiałów użytych w składzie obuwia.
Etykietę należy przymocować do co najmniej jednego artykułu obuwniczego w każdej parze poprzez wydrukowanie, przyklejenie, wytłoczenie lub użycie dołączonej etykiety.
Producenci i dystrybutorzy będą również mieli zobowiązania wynikające z Dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (GPSD).
Zgodnie z dyrektywą GPSD producenci mają następujące obowiązki. Wytwórca jest producentem z siedzibą w UE lub w przypadku braku producenta z siedzibą w UE, importerem lub przedstawicielem z siedzibą w UE.
W przypadku dystrybutorów obowiązki obejmują:
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej Komisji Europejskiej, aby uzyskać więcej informacji na temat Dyrektywy w sprawie etykietowania komponentów obuwia:
https://ec.europa.eu/growth/sectors/fashion/footwear/legislation_pl